Hüzme Şiiri - Tülin Çay

Kanayan kalbimin kırık bir hüzmesi
Son bir çırpınışla sana akan bakışlar
Ellerimi tutma, erir giderim avuçlarında
Öyle dönüp gitme bağıramam sana
Yalnızlığım
Meğer öyle sensizmiş
Meğer öyle eksikmişim ki
Kaybettiğim yıllarımı geri istemeye yüzüm yokmuş!
Sana nasıl ulaşırım
Yokluğuna alışırım bilen yok
Her yer sen herşey sen
dert olmaz içimdesin
Gitme diyorum inanmıyorsun
Serzenişteyim
Bana şiir şiir dökül ayaklarıma
BBana gelmez misin gözyaşlarıma
Kurulmuş bir düzen bütün kimsesizliğim
Beni aramaz mısın
yoksa bunu da öğret bana
nasıl yaşarım bir kuytuda
bir başına bir dolu zaman
öğret ben de öğreneyim
taş dizmesini güneşe
kapatayım bir ömür için