Hüsranlarım Şiiri - Dağlar Özügüç

Bir kör kurşuna feda edildİ umutlarım
Acılarımla kanlar içinde yerde kaldım
Vefasız dostlara selam olsun
Vurulmadan önce güzeldi yaşamak
Yok oldu figanımla tüm iştiyaklarım
Böylesi bir azabı görmedi dertli yürekler
Bir sözüne beni meftun etti zalim felek
Gel dedim küstü gelmedi bezgin duygularım
Tanrı kimseye vermez umarım bu azabı
Söndü rüyada bile gerçekleşmeyen arzularım
Yıkıldı her şey geride bir nazlı ahım kaldı
Kaçıyor duygularım şu kör kalabalıktan
Tren garında bekleyen yine benim yalnızlığım
Günlerce göğsümde uyudu yetim umutlarım
Yine başbaşa kaldık ben ve benim hüsranlarım
Doğacak güneşten gayri başkada neyi arzularım