Husran Şiiri - Özgür Günsay

Dili bozuk bir kaset gibi deliler
Bizden biz gibi ama öteler
Gidemiyorum başımı da kesseler
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Gece kör zambaklarin yurdundan bir ev
Mantarlar ölülerin kemiklerinden bir dev
Sanki bitiyor zaman bitiyor rüyalar içindeki alev
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Öyleyse bırak kalsın istemem sifa senden
Her şey büyümüş küçülen bir tek beden
Tamam demiş derviş kime ise neden
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Sarhoş gibi başımda dönen ucuz dumanlar
Hep aynı dertler hep aynı şarkılar
Ev Olmazmış tek taraflı bir duvar
Bir eksiğim kendimden ve geceler

Bilinmez kaç gece geçti ufkundan
Yaralı kuşlar icimdeki tellere konan
Gecenin bilinmezligi ile ölüler anan
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Tanımadım hiç ruhu ölümlü bedeni
Birikmiş öz yurdumda dört taraflı öksüz
Kadın gelirmiş akıllı gibi merdümgiriz
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Bu toprak bu ağır yaşam ve bitmez çileler
Bu kervan böyle mi gelmiş ki böyle gider
Hani ölümlü olanın kuşağındaki haber
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler

Yazmakla bitseydi yedi iklimin suyundan
Yaz yaz bitmezdi ölümden sonrasına olan
Kaybolan, bulanan ama hep yok gibi duran
Bir ben eksiğim kendimden ve geceler