Esrarengiz bir buluşmaydı bizimkisi
Beşyolda basladı aşkımızın hikayesi
Raslanti gibiydi buluşmamız sanki
Uzun seneler once tanıyorduk gibi birbirimizi
Heycan basmıştı bir anda butun bedenimi
Utandım söyleyemedim içimden gelenleri
Sensizlik nasıl biliyormusun
Yada seni beklemek
Gelmiyecegini dönmiyecegini
Bile bile beklemek nasıl biliyormusun
Sen hiç kafanı yastıga koydugunda
Eski günlerimizi düşündügün oldumu
Seninle güzelmiş herşey
Sende tatmışım ben aşkı sevgiyi
Seninleymiş bütün mutlulugum
Şimdi daha iyi anlıyorum
Sensiz inan çok mutsuzum
Kelebek misaliydi bizim aşkımız
Hiç birşey yaşamadan ayrılmışız
Sonradan anladım biz ne yapmışız
Ne mutlu olmuşuz nede aşkı tadmışız
Kelebek misaliydi bizim sevgimiz
Ben okyanusda gezinen
Küçük bir sandalım
Sende esen hırçın rüzgar
İster kumsala götür istersende
Poyraz çıkar batır beni
Belki günün birinde anlayacaksın beni
Seni ne kadar çok sevdigimi
Keşke diyeceksin kim bilir belki
Geçen o zamanı arayamaya kalkacaksın
Ozamanlar seni ne kadar çok sevdigimi anlayacaksın
Anlayacaksın neler neler kaybettigini
Bugunlerde bir kez daha anladım
Seni asla unutamıyacagım
Sen beni anlamadın ama
Ben seni çok iyi anladım
Hiç bir zaman umursamadın beni
Tas zannettin galiba kalbimi
unuttugumu düşünüyorsan seni
unutmadım unutamadım seni
unutmakta istemiyorumki
yoklugunla seviyorum seni
her aksam resmine bakıp bakıp aglıyorum
sen beni sevmedinki
Kim tutuyor şimdi o ellerini
Kime aşkım diyor o dillerin
Kimin için atar oldu o kalbin
Benim gibi seviyorsa o sevdigin
Söylede artık aglamasın gözlerim
Hergün bana dönmeni beklerim
Bırakıp gitdiysen birkere beni
Pişman olupda dönme bana geri
Artik istemiyorum senin gibi sevgiliyi
Bana çektirdigin acilar hala dinmedi
Saklıyorum cüzdanımda hala resmini
Dün aksam göz yaşları arasında çizdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!