Çocuklar utanmaz, çocuklar bağırır
Çocuklar hükümdarın bile tahtına iğne batırır
Kaçmaktan başka dil bilmez
Korkak değil sahipsiz
Gökyüzüne dikenli teller çekilmiş
Biryerlerde susuyorum
aklım şimdiki zamanda değil
karşılıklı düşünemiyoruz
alabildiğine ağzım kuruyor
bir çay daha istiyorsun, ağzım kuruyor
Düşünemiyorum
Şimdi bi başlasam
üç yılda unuturum seni
abimin okulu biter
babamın tayini çıkar
başka bi şehre yerleşiriz.
Şimdi bi başlasam
Bir kasım rüzgarı savurur saçlarını
Ayvalar yeterince sarı
hüzünler olgun
ve ben doğma büyüme kederliyim
kendini kandıranlar kadar yalancı
tüm aldanmışlıkların kökenindeki acı
Yokluğuna teselli aramadım, somurttum.
Ne sana küfrettim
Ne kendimi avuttum
Kolay olmadı
kendimi çok hırpaladım ama
ben seni böyle böyle unuttum.
Eyy Tasarruflu Ampul!
Bilirsin gece gündüz ne zaman eşit olur ne zaman eşit gibi görünür.
Bu kelimeler bu kavramlar hangi anlama gelir, bilirsin.
İsa'yı Musa'yı bilmezsin belki ama yine de tasarruflusun.
Geceleri kim sigara içer, kimin midesi yanar bilirsin, tasarruflusun hem aydınlatırsın.
Bizim kültürümüzde belki materyalizm yoktur ama animizim vardır, belki bilirsin.
Çok aşırı müsait olduğun bir zamanda buluşalım
Ben seni her zamanki yerde beklerim
Ben seni aslında sevmem de
Niye sevmediğimi unutup unutup yine severim.
Sen benimle benim aramda bir sırsın
Kendi kendime bile cesaret edemediğim
Kendini kalabalıklara alıştırma
Ben eskiden masada hiçbir şeyimi unutmazdım
şimdi masadan kalkamıyorum
Korkmak diye bir şey var
Korkuyorsun.
Tuvaletlerinde sigara içilen evler gibi kokuyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!