İki yalnızız onca varların yanında an be an!
Hep istediğinle olamamanın hüznü bulaşır tebessümlerimize.
Bir yalnızın çekeceği demlerde değilim artık.
Acı vermezdi eskilerde, yoklukta yaşamak!
Dalgalandırmazdı durgun, küllenmiş kalbi,
Ne sözümü tuttum
Ne seni unuttum
Bir zaman sevdin sanıp
Kendimi avuttum
Düşteymişim o günler
Aşkı ektin kalbime seninle yeşerecek
Ayrılık geldi yine bu diller ne diyecek
Hasret türkülerini hep sana söyleyecek
Mutluluk köprüsünden senle kimler geçecek,
Söyle, gelecek yıllar, sensiz nasıl geçecek.
Kaybettiğim ne ilk aşk
Nede son olacaksın
İşte şimdi mutsuzum
Mutlumu olacaksın
Yeni bir aşk bulurum
Sen olmasan ne çıkar
Onduran ve güldüren
Yaşatan ve gömdüren
Fukarayı soldurup
Zengini güldürendir.
Görmeyeni azdıran
Nelerle savaştım bir bilsen
Ne fırtınalar dindirdim yüreklerde,
Zincirlere vurdum kışları
Bahar ettim ayazları.
Yılmadım, pişman olmadım.
Beni bende arama,
Bazan yerlerdeki su
Bazan suda buharım
Bazan kışın ayazı!
Ağaçlarda baharım
Affetme. Mahvet! .
Yağlı urganlara asılayım.
Hıçkırıklarım, boğulsun gözyaşlarımda.
İllaki yaşatacağım dersen
Çöller olsun baharım,
Okyanus yosunları versin nefesimi.
Üzgünüm…
Sebepsiz ayrılıklara teşne yüreğinin,
Beni yok edişine üzgünüm.
bir hava renginde buldum seni
Çoğaldıkça mavileştin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!