Ruhum büyüyor sessizce
sığmıyor evimize
sen, fark etmiyorsun bunu
kapatıyorsun gözlerini ellerinle
Ruhum taşıyor geceye sessizce uzaklaşıyor
Yaşım göz altlarımdan bellidir, kaç zaman önce geldim bu diyara bilmem.
Saymayı da iyi beceremem zaten,
Bi yaşanmışlık var bildiğim belime yük olan, bir de susmayan geceler.
Kim duyar ? Bağırsam son nefesime kadar, beni mahşerden.
Gece soğuk bir rüzgar, yüzümle beslenen. Sonrasında bütün büyüyü bozan sert bir fırtına.
Dünün boş sokakları kalıyor bana ve de sarılmamış, sevilmemiş sahte alışkanlıklar.
Derin dehlizleride kesişti yollarım karanlıkla, öyle kolay değil vazgeçmek.
Şimdi çık dışarı akşamleyin odandan, kimin var? Hiç kimse.
Yavaşça göğe sunulan ince bir duman şimdi hayatım. Anlamını kaybetmiş bütün kıvrımlarım.
Koyver gözlerini usulca penceremden, ne var ki karanlıktan başka. Kendi dünyamı kurdum kafamda, koskoca sessizlikle olgunlaşan milyonlarca hiçlik içindeki kelimeler.
Dünya gürültülü, tanrının sesi duyulmuyor.
Havada kekik kokusu var,
acı bir müzikal eşliğinde sarıp sarmalamış pembe akşam aydınlığını.
Gözlerimiz semaya dikilmiş, arıyoruz orda elinde mızrak olan tatlılığı.
Bir gün daha boşa yaşadık,
bir gün daha bağırışmalarımızı sadece biz duyduk.
Elimizde beyaz bayraklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!