Sen yoksun,
Sessizlik geldi odama.
Sen yoksun,
Sensizlik oturdu yanıma.
Bir muhabbet,
Dur gitme!
Bu gece kal.
Yatağımda yanımda,
Sana yer var.
Ben yalnız,
Bir can taşıyorum,
Emanet bu canda.
Canıma can katar,
Sevdiğim! Bu canda...
Sensiz ne bahar,
Aman ha dinleme sakın,
Nefis ile şeytanı.
Kul olmaya bak,
İncitme sen Yaradanı…
Kim ne söylerse söylesin,
Yuvaya uğrayan,
Kuşlar gibi....
Zaman zaman doyan, Hasret gibi.
Uçup gidince coşan,
Özlem gibi...
Aklını al hemen başına,
Sevgiliyi dik durma karşına!
Gerçek aşkta sevgi hiç bitmez,
Pişman olursun hep yanlışına!
Gir sen girmelisin her gönül e,
Hayat dolu sürprizlerle,
Yaşam güzel sevince!
Sıkıntılar uğrayıp gidince,
Yaşamak güzel bence.
Sırtını yasla Yaradana,
Çullanmış üstüne mazlumun,
Tankla tüfekle askerle yurdunun.
Dünyanın önünde eziyor!
İşaretidir bu ondaki korkunun…
Demir yığınıyla yürürken üzerine,
Gecenin karanlığına koşuyor,
Akşamın ışıkları!
Sarısı kırmızısı,
Yanıp yanıp söneni!
İçlerinde,
Ne renkler var.
Erdek’te bir akşam oldu!
Sensiz yalnız hasretle
Güneş sensiz battı
Karardı bulutlar
Sensizliğe yas tuttu
Erdek’te bir akşam oldu
guzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan