Bir ummana açılmışım neferim
Beni yüzdürecek yelken isterim
Kürek mahkumu değil gönlümde ki
Yürek mahkumu olan dost isterim
Lafını sözünü bilen olacak
Uğuldayan beynimde ki seslerin,
Mantık süzgecinden geçemeyen olaylar,
Bir de gittiğimiz yola döşenen mayınlar,
Daracık koridorlarında çıkmaz sokaklar..
Öyle bir sis var ki ortalık toz duman,
Doya doya yaşayamadık sevgimizi,
Ne seni bana ne beni sana bırakmadılar,
İçimizde hep özlem kaldı,
Birde kavuşamamanın verdiği ukte.
Yıllar önce astılar sevgimizi,
Tek tek kapattılar gönlümüzü
Rüzgara kapılmış yaprak misali
Oradan oraya savrulur şu gönlüm
Daldan dala konan kuş misali
Sana bu derdimi açmaya geldim
Derdimin dermanı sen diye diye
Aşkın ile ben çürüyüp gittim
Derdimin sebebi sen diye diye
Ben geceleri gündüz yaptım
Seni mumlar ile aradım
Neredesin bir haber alamadım
Bir hoşcakal demeden terk edip gittin
Arıyorum sensiz olan her günümde
Bu gün öğle Nevşehir’i gezerken
Bir kız gördüm vitrinleri süzerken
Ben kendi halimde seyrim ederken
Kör olsun gözlerim öldürdü beni
Böyle güzel gelmemiştir cihana
Bir çığlık duyarım gecenin en derin sessizliğinde
Bir çığlık bin olur onbin olur feryat figan olur
Yırtar karanlıkları kalblere sığmayan ağıt olur
Karışır aklımız beynimizde kalan ukte olur
Anlatılmayan en mahrem fikirler vardır çığlıkta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!