Hüseyin Subaşı Şiirleri - Şair Hüseyin S ...

Seyretmeyi severim güneşi;
o, ufukta...
Ben sahilde.
Ve seni koyarım yerine;
Sen uzakta...
Ben burda.

Bu şiir,
Efkar satan şiir.
Ne yaman şiir!

Bu şehir,
Dert küpü şehir.

Geç oldu vakit,
Saat yirmi beş mi ki?
Sönmedi sokak lambaları;
Hiç sönmezler halbuki.

Gerilmişim çarmağa,
Güneş yakar beni.
Lakin olmaz haberi.

Uzanırım usulcacık
Okşarım yanağını,

Papatyalar mı?
Ilgıt ılgıt esen yel mi?
Nedir beni ağlatan böyle?
Anlatmak ne mümkün.
Rüya mı,hayal mi
Yanılsama mı yoksa?

Bir papatyada
Yaprak olsam,
Beni aşıklar koparsa.
Usulcacık düşsem toprağa,
Ölümüm aşktan olsa.

Bir rus kadınına benzer,
Bu mevsimde İstanbul;
Beyazdır teni,
Gözleri mavi.

Dümeni burulur bir geminin,
Uzak bir limanda.
Gerilir halatları,
Ve dumanı düğümlenir
İçlenir bacasında.
Sürüklenir yalın ayaklı bir gece,

Akşam olur İstanbulda,
İstanbul kara duman.
Dert alır beni,
Alır efkar.
Dolanırım beyoğlunu,
Eminönü'ne geçerim yayan.

Yeni bir gün doğuyor hersabah;
Yıllar nezaman doğar,
................................Bilir misin?
Her zaman arar düşünceler;
Eller nezaman bulur,
................................Bilir misin?