Yokluğunda seni anan
Acını hisseden,duyan
Kalbi hep sevgiyle dolan
Kişi senin dostundur.
Kederinle mahzun olan
Ne varsa kaybettik,
İnsafsızca tükettik.
Har vurduk harman savurduk,
Küçük bir tasta,
Zamanı kavurduk,
Arkana dön ve geriye bak,
Şu koskoca dünyada neyin var,
Neler bıraktın,ne görüyorsun,
Hep aynı dairenin etrafında dönüyorsun,
Bunun böyle olamayacağını sen de biliyorsun.
Bıraktım gidiyorum.
Arkama hiç bakmadan,
Attım bütün dertleri,
Kafama hiç takmadan.
Yalvarma sakın bana,
Gönlümde çiçek ol,açıver gitsin.
İçimde rüzgar ol,esiver gitsin
Elime kuş gibi konuver gitsin,
Söyleme bu aşkı kimse bilmesin,
Çalmadan kapımı giriver gitsin,
Gürültünün içinde sessizliği bulabiliyorsan,
Herkes dururken sen koşabiliyorsan,
Herkes gülerken sen ağlayabiliyorsan,
Herkes konuşurken sen susabiliyorsan,
Herkes açken sen toksan,
Herkes varken sen yoksan,
Çiçekler açtı, kuşlar uçuyor,
Çocuklar koşuyor,
Irmaklar çağlayarak coşuyor,
Hafif bir rüzgar;
Esip geçiyor,
Arkasından nisan yağmuru,
Çiçek gibi seçip göğsüme taktım,
Gizli bir masaldı bizim aşkımız,
Hep tebessüm vardı her an yüzünde,
O güzel gözlere yıllarca baktım.
Üzüm renkli gözler berrak bir dere,
Kor bir ateş oldum her gün yanarım
Ateşi söndürecek suya hasretim
Perişanım artık kaçamam senden
Bulutlara gizli suya hasretim
Ne şimşekler çakar,ne yağmur yağar
Çiçekler kadar güzeldi saçların,
Her teli şarkı söylerdi nihaventten,
Bahsetmezdi dudakların kıyametten,
Tatlı dilinle güzel sözler söylerdin bana
Gözlerin kapalıydı kötülüklerden yana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!