Hüseyin Olkun Şiirleri - Şair Hüseyin Olkun

Ne meleğiz, ne en aşşağılık şeytanız,
Beni ademiz biz,
Bedenimizle yaşarız, ruhumuzla uçarız,
Gül yüzlü muhammedileriz biz
Hatalar yaparız, günahlar işleriz,
Göz yaşımızla medet umarız,

Sorsan, cevap vermez, bilsen söylenmez, Gece çökünce hiç çekilmez bir sevda masalıdır aşk, Köşe bucak kacsan, diyar diyar dolaşsan, Aklını kaçırsan, genede bulur seni aşk, Diyar diyar dolaşsan, dize dize şiir yazsan, Sabahlara kadar ağlasan, genede yüz vermez aşk, Gönlünde büyütsen, içinde eritsen, istersen kendini kahretsen, Her şeye rağmen seni senden alıp götürür aşk, Harap, viran bırakır, yakıp yıkıp, kacar, Üstüne birde inceden bir gam atar, Seni yok eder aşk, Bu sanatdan anlamayanı linç eder, Ferhat gibi dağları yok eder, Bazı bazı ateşlendirip, hasta eder, Nice zalimleri şair eder bu aşk, Küfre düşeni, derviş eder, Nice babayiğitleri ürkek bir kuş eder, Sanma ki sana kin eder, Bazen gelir bulur seni aşk, Eski olsa da gönlünde yer eder, Göze gelince damla damla yaş eder, Gök yüzüne gidince fırtına eder, Üstüne bir çöktü mü, bırakmaz yakanı aşk,

Sormak lazım şu falla bakanlara, Ak mıdır kara mıdır arz-ı ala, Bakana göre değişir elbet, Cebinde metelik olana çalışır bu dünya

İşte bir çerçevede böyle boş kalır ancak Hazırladığın çiçekler böyle kurutulur Yok edilir tekrar, tekrar, Sabahları yoktur umutların Hüznü kovalar her gece Yakalamak için hakettiği sevgiyi

Vakti olmayan bu yerlerde,
Gönüle ulaşmayan hecelerde,
Sabahı olmayan hüzünlerde,
Bir kız vardı görülemeyen düşlerde,

Bazen bir bakışdı,

Sabahlar boyadım gecenin üçünde, yinede sana hoş olamadım
Adaklar adadım kendi izzeti nefsimde, yinede sana yaranamadım
Huzuruna ermek için sukut eyledim, gözünde kum tanesi kaldım
Ne canlar yaktım, bir sen ile beni tutuşturamadım

Var olmamış sayar, insan hayatı, Yanlızlaşmak korkusu almışsa içini, Aidiyet arar gönüllerde, İşte o biçim çökünce gecenin katranı, Sahurda aşka niyetlenir, Orucunu yanlızlıkla açar insan, Avucundakiyle yetinmeye çalışır, Değerde veremez hak edene, Bir kere tapmışdır bir beden.. Onun tövbesi sürer belki bir yüz yıl, Onun ahı, günahı çıkar gönülden, Damla damla çekilir zulmu, sanki cehennem olmuştur mabedi, Ağır gelir sözlerim hecelere, Her yürek katlanamaz bu dillere, Yazsamda hece hece, Yoktur farkım sizden şairim diye geçinsem de,