NE VAR
Öyle beklerim ki seni meleğim
Toprağın suya özlemi kadar
Bir kere görmektir seni dileğim
Hadi şimdi çıkıp geliver ne var
NEYLEYİM
Baldan tatlı söz söylesen her dakka
Yârini sarmayan eli neyleyim
Beş vakitte yalvarsan da sen hakka
Yârini sormayan dili neyleyim
Sen Nöbetteyken
Sen nöbetteyken ben
Öğlene kadar uyuyordum
Pek kahvaltıya vaktim olmuyordu
Neyi beğenirsem onu yiyordum
Sen nöbetteyken ben
“O”
O, soluk ve renksiz,
Suskun ve ıssızdır.
Ürkektir çoğu zaman,
Dokunsan ağlayacak,
Sessizken çaresizdir.
ÖLÜM
Hint kumaşından sanma kendini
Bir gün gelir bir gün değerin düşer
Fayda vermez göstersen de fendini
Biri çıkar bir gün yüreğin deşer
Ölüm
Yüzünde bir gülümseme görürdüm
Her içimi çektiğimde
Ve hep keyifle bakardın
Sanki acılarıma
Biliyorum
Ondörtlü
Bir daha konuşmayacağım
Hiç kimse alınmasın
Uzun değil söyleyeceklerim
Bilmiyorum ne zaman ve nerede
Ama herkesin ortasında biliyorum
Öylece Kaldım
Öylece kaldım mı dersin
Bıraktığın yerde
Önce birkaç dakika duraksadım
Belki dönersin diye
Sonra gidişini seyrettim
Öylesine
Kimseye yoktur kastım,
Yazıyorum öylesine.
Eleğimi çoktan astım,
Sızıyorum öylesine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!