Mana arıyorken hayatımda
Gizlenmiş sanki mısralara
Bir de vefa aradım insanlarda
Kaybolmuş sanki her geçen yılla
Manasız mısralarda kelimeler sarhoş
YALNIZIZ
Sadece insan konuşur sanırız, hayatın feryadına kulak tıkarız
Ruhumuz sızlar, boğazımız düğümlenirken, ne ölüme ne ölüye ağlarız
Ya yaptıklarımızdan pişmanlık duyarız, ya da yapmadıklarımıza yanarız
Ölünün toprağına su gezdirirken, dünya boşmuş anlarız
Bu dünyada yaşayan değil, yürekte yarayız, belki bir gözyaşından arta kalanız
Kapandı kapılar yüzüme
Açıldı yaralar gönlüme
Senin ne çektiğini kim ne bile
Bilse bile merhem olur mu yarene
Döndüm daldan düşen gazele
Gönül konmaz öyle her güzele
İçimde ne acılar ne sızılar
Kaybolur gider bir bir anılar
Düşünmek artık beni yorar
Yaşanmadan nasılda geçti yıllar
Yüzüne Baktığım aynalar
Bir sana bir de bana bir de kışın yalnız açan kardelene yazık olmasın
Elveda deyip önce gidene sonra kalana
Sonbaharda düşen son yaprağa
Bir sana bir de bana yazık olmasın
Leylaklara güllere baharı bitiren solmuş güllere
Bir sana bir de bana yazık olmasın
Gözlerinle kaşlarının karası
En derin yaradır yar yarası
Ne merhemi vardır ne kabuk tutan yarası
Acısı sanki kılıç yarası
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi
Zamanın kapatamadıgı izler vardır
Kağıda kelama dökülmeyen sözler vardır
Her yerde senin izini arar oldum
Sanki sonsuz bir zaman da kayboldum
Zaman akıp gidiyor
Ömür tükenip bitiyor
Ne beklediğin geliyor
Ne kovduğun gidiyor
İnsanlar ne hayaller kuruyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!