KÖMÜRCÜZADE HALİS EMMİ
Kömürcüzade Halis, Derebucak halkından,
Bir hayli de nüktedan, ilim irfan mülkünden
Ambar, kese dopdolu hali vakti yerinde,
İKİ PERİ
Erenler yurduna aşksız girilmez
Niceleri yanlış yere vardılar.
Her düşleyen kula lütuf verilmez
ZİNCİRLEME ŞİİR
Seccadeler alnından öpsün seni bu gece
Merhamet diyarından boşanırken ırmaklar
Melekler şahit olsun, dökülsün tüm günahlar
VEFASIZLIK
hakkı hakikati unutmuş herkes
Yok olmuş gönülde dostluğa heves
Muhabbet diyorken yürekteki ses
CUMA GÜNÜ SİTONİZMİ TEL`İN, FİLİSTİN`E DESTEK MİTİNGİNDE YAPTIĞIM KONUŞMAMDIR:
SİYONİST VAHŞETE LANET OLSUN
Filistinli analar Allah için ölecek evlatlar yetiştiriyor.
VAKTİ GEÇİYOR
Altın sayfalarla dolu maziye
Göz atıp gezmenin vakti geçiyor.
Hiç karıştırmadan kurdu kuzuya
CANIMI SEVGİYLE VERDİM
Ezelden ebede yüce kalemde,
Sevdalı sözleri gördüm, sevince.
Asırlar boyunca türlü kelâmda,
BEN BU CANDA DEĞİLİM
Mecnun’un gözyaşıyla, mayalanmış toprağım
Beşer gözle gördüğün, fâni tende değilim.
Kırk ince kız elinde işlenmiş bir yaprağım
KOCA ÇINAR
Devletime kök oldu, Bilecikler, Söğütler
Üstad Edibaliler ilim irfan öğütler
Üç kıtada âleme, nizam veren yiğitler
Sisli başın yüce, yüksek olsa da
Derdimin yanında, cücesin dağlar.
Izdırapla dolu, koca cihanda,
Bir kelime değil, hecesin dağlar.
Başım hep dumanlı, efkârım gitmez,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!