Her günüm ayrı bir mücadele ile
Yaşamışım, bugüne kadar ümitler ile.
Ömrümün ilk yarısına geldiğimde
Hayallerimin boşluğunda kalakalmışım,
Sen su ben toprak
Sen rüzgâr ben yaprak
Aldın taşıdın beni bir bilinmeze
Yerine gelmez artık ne toprak
Ne de dalından düşen yaprak
Kaptırdın bedenimi derin bir girdaba
Kırık sazımın tellerinde,
Hep ararım, seni perde.
Özlemim dile, gelsin diye,
Vurdum tezene vurdum şelfe
Bilmem ki,
Her başlangıcın,
Bir sonu vardır derler
Biz sonuna mı geldik?
Söyle be sevdiğim.
Yaz mevsiminden bir gece
Açıklarındayım Akdeniz’in
Kafamda cevabını aradığım bir bilmece
Balıkçı kayığında ben birde tek hece
Sen yoksun bu anda yanımda
Henüz girmiş on yedi yaşına.
Sedası vurmuş benim başıma.
Güllü yazma bağlamış başına.
Uyum sağlamış hilal kaşına.
Ay’ın denize indiği o
Sessiz Akdeniz gecesi
Kalbim derinden yaralı
Takıldım bir delifişek
Dalgalar çarparda gider
Çırp kanadını turnam
Yâri bıraktığım elime
Gönül sevdamı söyle
Ela gözlü güzelime
Gurbetin yükü değil
Yanağında gamze açtıran
Sevincin sende baki kalsın
Söyleme hiç sebeplerini
İsterim onu yürek bulsun
Gönlümden yayılan o ışık
Gönül sevdayı tahlil etmiş
Genetiğe uyar mı diye
Dediler ki gönül bahçene
İzinsiz gelip sevda girmiş
Gider sevdayı göz görmeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!