Hüseyin Gedik Şiirleri - Şair Hüseyin Gedik

Ter ki diyar ettik biz bu alemi
Emaneti teslim ettik gideriz
Unutma hatırla bu dost kalemi
Çaresiz yolcuyuz durmaz gideriz

Bereketi gördüm bağda, başakta,

Niyet gayret uğraşırız,
Çıkamadık selamete!
Üçü ihlas bir de Elham
Haydi yallah lup cennete..

Şalvar sarık göstermelik,

Her şey ölçeğinde oranı kadar,
Ne kadar alâka, ilgi o kadar..
Öğretmensiz ustalığa varılmaz,
Eğitim ne kadar, bilgi o kadar..

Şahsiyet kişiyi sürükler gider,

Beklenen güneş misin?
Ufku kızıllaştıran
Hoşu ve sevgi ile
Gönlümüzü coşturan

Hisler ile bağ kurduk

Selam meclisdeki beyler
Bize azap oldu reyler
Bu vatantaş son sözünü
Meclisede gelir söyler.

Geçmişi yadetdik andık

Söyle Ne Yazar?


Bune kibir bune fiyaka çalım
İnsana yakışmaz nedir bu halın?
Bir gün omuzlarda taşınır salın

Özü sözü bir tutalım
Sözlü sohbet kaynatalım
Bal süzüp şerbet katalım
Söz berrağın durusudur

Söz kinlerle yoğrulmasın

Her gün stres, her gün eziyet bana
Felekten kendime gün çalamadım!
Gönlümde herkese yer verdim ama;
Gönlünde kendime yer bulamadım..

Kendimi terk etsem, içimde özlem..

Analar üretkendir ana erkil odur yar
Ana varsa yuvada o yuvada huzur var
Zora göğüs gerendir onda sevgi umut var
İntizarı içinde yuvayi gül eyledi

Ana melek ana can ana denizde mercan

Dosta ulaşır

Yaşadık geçmişe dedik ki kader
Kaderine küsen feleğe gider
Belkide yarınlar dündende beter
Nihayeti yollar dosta ulaşır.