Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

dün gece
seni gördüm düşümde
her geceki gibi
gülümseyerek koşuyordun
bana doğru
ben de sana

sevgine dokunmayacağım demiştin
ben de yürekten inanmıştım sana
belki de sen de beni sevmiştin
bunu hiç söyleyememiştin bana
şimdi ne oldu da birdenbire çekip gittin
beni böyle zifiri karanlıkların dibine ittin

her sabah gün doğunca
yüreğime bir umut düşer
öğle olunca
kaybolur birer birer
gün batınca
bir hüzün çöker içime

ay,güneş ve dünya ederler bir üçgen
gözlerin nokta,kaşların yay,kalbin köşegen
Sen hüzün nedir biliyorsan,sebepsiz içiyorsan
bu üçgeni bir daireye sığdır lütfen

ormanlar kalem,okyanuslar mürekkep olsaydı

geçmiyor sevdiğim geçmiyor zaman
sensiz hiçbir şeyin tadı yok inan
açtım kollarımı beklerim her an
ne olur dönüp gel akşam olmadan

İstanbul'a erken geldi son bahar

her sabah dünyana
bir güneş gibi
doğsam diyorum
sevgi olsam
o harika yüreğine
dolsam diyorum

Bırakıp gittin beni tek başıma
Keşke çıkmasaydın gönül tahtıma
Madem ki böyle çekip gidecektin
Neden beni delicesine sevmiştin

Mevsim yaz olsa da baharım sendin

sen yüreğimde açan
nadide bir çiçeksin
gönlümde fırıl fırıl uçan
rengarenk bir kelebeksin
bil ki artık
sensiz yapamıyorum

senin olduğun yerde
hiç olur mu gece?
insan senin yanında
hiç düşer mi derde?
ben rüzgar olsam
seni eserim ömrümce

her geceme düşen bir rüyasın sen
hiç bitmeden bende kal ebediyen
rengarenk süsle benim dünyamı
sakın soldurma yemyeşil sevdamı
harika bir şarkıdır bizim sevdamız
bu alemde dillerden hiç düşmeyecek