Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

zambaklar laleler güller elimde
bak geldim senin gönül kapına
ne olursun yok etme umudumu
ters düşer bu sevdanın yapısına
haydi aç bana gönlünü de
gireyim benim sıcacık yuvama

bir gün başımı alıp gidersem bu şehirden
hasretime dayanamayıp da ardıma düşer misin?
geçtiğim yollardaki göz yaşlarımı görünce
üzülüp de ağlar mısın sevdiğim?
şairim neden çekip gittin diyerek sitem edip de
gözlerinde kalan yaşlarını döker misin?

ben her sabah yeniden açan
rengarenk bir çiçek bahçesiyim
her sabah erkenden gün doğmadan
kokularımı bırakırım esen rüzgarlara
yayılıp gelsin diye senden yana
bil ki ben buralarda her anımda

her gecenin sonunda
sabah olmuyor ki
sen yoksan yanımda
benim dünyama
güneş hiç doğmuyor ki
her yer karanlık şu anda

bir güneş gibi
pırıl pırıl doğdun dünyama
artık bir daha hiç batma
bende kal ömrüm boyunca
bir saat bile olsa da
beni mahkum edip de

az önce birazcık hava alayım diye
tek başıma iniverdim yakınımdaki sahile
düşüncelerimde sen hayallerimde sen
insanlar bir yandan olta atarken
bir meltem esiyordu senin olduğun yerden
özleminden bir off çekmişim derinden

sensiz çekilmiyor geçmiyor zaman
göz yaşım durmuyor akıyor her an
gözlerim seni arıyor her yerde inan
çıkıp gel bir akşam ömrüm dolmadan

dünyam kararmasın şirin bağlarda

günlerden bu yana
güneş hiç doğmadı dünyama
senden başkası girmedi inan
bir tek gece hiçbir rüyama
seninle dopdolu hülyama
güz geldi sanki yokluğunda

rüzgarlar bir bir dolaşmışlar bahçeleri
her gittikleri yerlerde saklamadan sırımı
sana hasretimi söylemişler çiçeklere
bu sabah erkenden gelirken işime
boynunu bükmüş goncalar gördüm
yollların kenarında ve komşu bahçelerde

yüreğim kaynadı adeta
aklım çivilendi sana
gözlerim bakıyor artık
bir tek senden yana
her gece çıkıp geliver bana
ne olursun rüyalarımda da