Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

alıp gidiyorum başımı bu şehirden
kimse çıkmasın önüme
dağları taşları aşıp gideceğim
bir daha dönmeyeceğim geriye
beni gurbetten
getiremeyeceksiniz yeniden

yıldızlar birer birer
dün gece düşüverdiler
bir tek sen kaldın
pırıl pırıl ışıl ışıldın
gök yüzünde
zaten gitmeden önce

bu dünyada mutlu yaşamak istersen eğer
yüreğindeki kini,öfkeyi,kıskançlığı at yeter
sevgiyle sarıl saygıda kusur etme insanlara
iyilik düşün,kötülükten uzak dur her daima
gözlerin gülsün yüzün tebessüm etsin
her gören ne de güzel bir insan desin

sen benim için renkli bir rüyasın
okşar durursun ruhumu
yemyeşil umut dolu bir hülyasın
coşturursun bütün duygumu
sen aklıma düşünce dalar giderim
gün batıp da akşam olunca

buğulu camlara adını yazdım
gelen geçenler okusun da
sana aşkımı öğrensin diye
yüreğime senin ismini kazıdım
herkes görüp anlasın da
sahibin olduğumu bilsin diye

ne de heyecanlı gezilir el ele
çamlar altında Yalova'da Termal'de
uzanılır sereserpe çimenler üzerine
sevda bir başka yeşerir gönüllerde
aşkların en güzeli yaşanır bu yörede
ben bir sevgi bulutuyum gök yüzünde

her gün açıver bana güller gibi
kollarına alıp sarıver beni
aşkımın kökleri öyle derin ki
sökemezler asla içimden seni

gönlümde esen bir meltem yelisin

ruhumu bir bahar yeli gibi
tatlı tatlı okşayıp da
ne olursun güzelim beni
sakın karakışta bırakma
yüreğimi bir güneş gibi
yakıp kavurup da

bir ateşin içindeyim
dünden beri
artık dönmem mümkün değil
aşk denen dikenli yoldan geri
yeter ki sen de tut ellerimi
yoksa acıtacak her yerimi

kimse aramasın boşu boşuna
yüreğime sakladım seni
gözlerime hapsettim bedenini
başkaları da görüp de
sevmesin sana aşık olmasın diye
göstermem asla hiç kimseye