Su gibi,hayatımı yeşerten lehçe
Hadi gökyüzüdür diyelim ki bahçe
Güller selvi boy boy renk renkler bahçede
Aradığım tek sen lâkin o da sende
İçime sinmiş renk renk tek gülsün bende
Okyanus gözümün kurutan rüzgârı
Kemale ermiş hilekâr seksen
Daha ne gördün bekle ve gör sen
Bu bir damla ibarettir sanma
Perde arkasında asıl ola
Dünya ki gökyüzüdür benzemesede benzet
Karanlığı delen yıldızları insan farzet
Aydınlatır yıldız parlamayana meziyet
Düşünüyorsan ki düşünmeyene isyan et
Diller zulüm kılıcı asrın sevgi konağı Yıkılmış yer ile bir gözlerde kan çanağı
Nifâk cambazlığıyla insanlığı dürdüler
Kalbi mukaddes nuru ağızda söndürdüler
Bıçak saplı sırtımda sular tutmaz gölüyüm
Bu hayatı yaşarken dipdiri bir ölüyüm
Bu mekân ateştendir susayan düşer yola
Islık çalan görkemi ile dağın
Sisleri dağıtan rüzgârıyla gel
Gözlerin alev yürekler ocağın
Çağlayan misali serpilerek gel
Kızgın kezzabı solurken havadan
Güneş sonsuza yılmayacak san
Batıdan da doğacağını an
Kıyamettir boşluğuna akan
O gün boğacak akıttığın kan
Güzelliğini varda ilah san
İnsanmıdır baktığım sırıtan kelle yığını
Gündür elbet yaktığım kırıtan beyin sığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!