geceyi giyinirken kent
ömrün çatlaklarından giriyor sızı
zaman, saatlerin göz hapsinde
aman! ne tuhaf
GÖZLERİNE DE İYİ BAK
YALNIZCA KENDİNE DEĞİL
GÖZLERİNE DE İYİ BAK
UNUTTURMA ONLARA GÜLMESİNİ
NE OLURSA OLSUN SÜRÜYORSA YAŞAM
sorumsuz bır eylül akşamında
hüzün şemsiyesini evde unutup
şen şakrak atınca kendini sokaklara
anı yağmuruna yakalanmak
ŞUNUN ŞURASINDA KAÇ SENELİK DAHA ÖMRÜMÜZ VAR
KIŞIN ORTASINDAYIZ, SAY Kİ BİR SOLUK SONRASI BAHAR
ELLERİNDE EN TAZE ÇİÇEKLERLE KOŞTURUP DURUYORLAR AY YÜZLÜ ÇOCUKLAR
HAYDİ DAL GİTSİN! KİM BİLİR KAÇ GECELİK DAHA UYKUMUZ VAR
ŞİMDİ HANGİ DUDAKLARDA ADLARIMIZ ANILIYOR
SAY Kİ AFRİKA' DA BİR ÇOCUKSUN
BİR DAMLA SUYA DÜNYALARI VERECEKSİN
DÜNYANIN ADALETSİZLİĞİNİN KURBANI OLSAN DA
İNADINA YAŞAMAKTAN VAZGEÇMEYECEKSİN
UMUTSUZ BİR AŞIKSIN MESELA
KUMRAL HÜZÜN
afedersiniz bir şey sorabilir miyim?
az önce buradan kumral, orta boylu bir hüzün geçti mi?
yılların yorgunluğunu bir inci kolye gibi gerdanında taşıyan
yüzünde yaşanmışlıklarının derin çizgileri
en çılgın gecelerin kıyısında ansızın durulan
NE TUHAF YER
NE TUHAF YER ŞU DÜNYA
FARKLI FARKLI YAŞAMLAR DÖRT TARAFINDA
DÜĞÜN DERNEK ÇATILIRKEN BİR KÖYÜNDE TOPRAĞA EMANET EDİLİR BİR BEDEN
YAŞADIKLARININ DOĞRULARI, YANLIŞLARIYLA
NE TUHAF YER ŞU DÜNYA
PALDIR KÜLDÜR
KÖY KAHVELERİNİN SIRTINDA YORGUN AĞAÇLAR
ÇATILARA KONUP UÇAN KUŞLAR
KIRIK DÖKÜK BİR YAZDAN KALMA SABAHLAR
GÖLGELER ARTIK UZUN
SİZİN OLSUN
SİZİN OLSUN ZENGİNLİĞE DAİR NE VARSA
APARTMANLAR, DIŞI KÜL RENGİ
İÇLERİ ÖLÜM SESSİZLİĞİ
ARSALARINIZ, ARAZİLERİNİZ
SU
SU KIRILIYOR,SESİNE SES VURUNCA
GÜN DEĞİYOR BİR YERLERDEN
YAŞLANMIŞ ANILARA
IŞIK EĞİLMİŞ
BAKIŞLARINI GÖLGELİYOR
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!