Sabret gönlüm fırtınaya vakit var
Biz her çağda kızılderili
Bir her yerde hep yerdeyiz
Toprağa mahkum edildi gözlerimiz
Kaybolunur dahi ekin gövermez hırıltılı sesimiz
Öğleyi hızla geçerek
bir ayrılık ikindisine uğruyor zaman.
Yaşlı ve yorgun ruhum
vedalaşıp uzaklaşıyor gölge ve ışıktan
Gülücükler öpüşler sunuyor bana
Lehime değil hiç bir şey sen olmasan
İçimde dışımda büyüyor tuhaf bir lehlik
İnsem rumda kışlarım
Çıksam her yer Allahın nefesi
Aldığın nefese selam olsun
Yağmur bu kadar inceyken
Ağır açan bir gül kadar hafifken merhamet
Ölüm çok ağır Allah'ım
Ölüm çok ağır affet.
Hafiften bir yağmurla Allah'ım
Bak!
Bu gökyüzü aralığı
Terkedilmiş kadınların
Turna seslerini beklemelerini kaldırmaz
Kaldırmaz benim yüreğim senin en meryem sesinden
Göklere çarmıhsız yükselen kelimeni
Satrancı bilmezdin bundan ki
Bütün sevda oyunlarının galibi sendin
I- “Hayta Hamle”
Santranç diyor çocuk, santranç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!