Sakata geldi bizim parayı bulma hayalleri.
Yan çiziyor şansımız.
Tufaya gelmiş bahtımız.
Mantar olmuş gülüşler,
Marizlenmiş bakışlarımız.
Şişe dibi hüznü makaraya bağlamış bahtsız bedevi modundayız.
İsmiyle yazılır ayrılık diye okunur insan.....
Malum çok iyi yol bilenler geçti
Ayağını yordamına göre uzatmaya çalışan..
Ama başaran amma barışamayan...
Kurdu kuşa bileyen...
Bileceği halde değilmiş gibi görünen...
Yüksek bir binanın tepesinde sokağa bakar gibi görüyorum yalnızlığımı.
Sigaranın dumanı kaçarken gözlerime
Erkekliğime yediremediğim için gözyaşlarıma hükmediyorum.
Geride bıraktığım onca şeyin caddelerde bir çıkmaza yol alışıyla avunuyorum.
Kırmızı ışıkta kural ihlali yapan duygularımın freni patlıyor aniden.
Cebimde yıpranmış bir mektup.
Bazen şarkılar anlatır sen sustuğun zaman dilleri zaman zaman yabancı gelse de
Melodisiyle okşar gönülleri
Kendimden kaçak yarim keskin bıçak gibidir bazılarının notaları
Kimi ise bir çiçek kokusudur asırlarca süren zemherilerle kavrulsa da ayrılık,
O da unutturur sapkın düşünceleri ve zaman geçer
Yeni hayatlar kurulur
Zamanın tortusu çöker yüzüme,
Üretme kaygısı ölür belki de,
Gözündeki gülüşe yalan bulaşsa bile,
Soğuyan düşüncelerim sönmeyecektir...
İliklerime kadar yas tuttuğum varlık sevincimi,
Dindar bir ayyaşlığa ilikliyorum...
Yine kontra yedik
Hüznün ileri uç ayaklarından.
Gelen mutluluğa tam röveşataya kalkmışken kader
Kademeye iyi girdi ayak koydu.
Direkte patlayan gülücükleri saymıyorum bile.
Taca giden sevinçler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!