Kirlendi duygularım
Büyüdükçe kirlendi
Çocukken sahip olduğum
O, tertemiz duygulara
Sahip değilim artık
Yalansın koca dünya
Seni koca bir çuvala doldurup
Gitmek isterdim
Tabi gidecek yerim olsaydı
Şu koca boşlukta
Sessizliğimle sözcüklerim boğuştu
Sessizliğim yine galip geldi
Sözcüklerim ise
Yine kayıp...
Bir gün elbette
Bir gün,bir odada
Ve yalnız
Kıstıracağım seni
İşte o zaman kork benden
Ey hayat!
Beni aynı iple daha kaç defa boğacaksın
Daha kaç defa atacaksın aynı uçurumlardan
Daha kaç defa vurduracaksın kellemi
Kaç defa celladım olacaksın,
Kaç defa katilim?
Beni daha kaç defa öldürüp
Ne çiftçi ne tüccar ne çoban
Ne buğday ne hasat ne saman
Ne işsiz ne emekli ne sendika
Ne fakir ne dilenci ne sadaka
Tutuşacak ayrı düşen eller
Birbirine bakacak bir çift göz
Duyulmayacak tek bir fısıltı
Tek bir söz konuşulmayacak
Utanacak
Bir bütünü ikiye bölen diller
Gün gelir
Sanat çığrından çıkar
Kendinin inkarcısı olur
Haykırır ben, ben değilim diye
Yalanlayıp dursun sanatçılar
Onlarda yalancıdırlar artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!