Hüryan Şiiri - Erdal Bölükbaşı

HÜRYAN

Bıktım emelinden divane gönüm
Cile taşıyacak halım kalmadı
Beyhude harcandı bitti ömrüm
Vuslatı görecek yılım kalmadı

Yaktın yüreğimi büryan eyledin
Tükettin varımı hüryan eyledin
Düştükçe el gibi seyran eyledin
Uzansam tutacak dalım kalmadı

Akan gözlerden sel oldu gitti
Düşen özden el oldu gitti
Ömür arap atı yel oldu gitti
Dost köyüne giden yolum kalmadı

Saldın üstüme gam ile cefayı
Sürdürürmedin el gibi sefayı
Bulamadım dert içinde devayı
Kurudu bahçemde gülüm kalmadı

Açtın sineme binbir türlü yara
Düşürürdün gönlüm hep ahu zara
Düğünlerde toyda bağlarım kara
Savruldu enkazım külüm kalmadı

03.09.2025
Erdal BÖLÜKBAŞI