Hurdacı güzel Şiiri - Servet Balıbey

bir kafese baktım ki içinde nazlı ceylan
bir dilber çok perişan pençeleriyle aslan
hayat tükürmüş onu sokaklar kusmuş onu
hala ayaküstünde zora meydan okuyan

karagözlü yük taşır sırtında kirli çuval
yaşı henüz yirmili hayatı koca ihmal
namus kirli ellerin diklenen o gözlerin
onurun mu çok üstün bir devrim bir ihtilal

elinde tek ekmeği sırtında da emeği
kopardı bir parçayı sevindirdi kediyi
daha kendi yemeden ağzına indirmeden
kirli oyuncak verdi sevindirdi bebeği

sıkıştır ez toplumu elinde kağıt gibi
gence imkan vermeyen bu toplumun sebebi
ellerinde kalem yok gözlerin de ölmemek
direnmektir yaşamak sokak onun mektebi

çok yüksek bir zirvesin inan sana imrendim
böyle olmaz diyerek çok bağırmak istedim
topla senden ne varsa meydanları sen doldur
tüm dünyayı sen yönet sensin asil ve kadim