Hümanistçe Şiiri - Yaşar Cerit

Masallar ülkesinden
Bir türlü getiremedim,
Peri padişahının o güzel kızını.
Yüreğim esir düştü gecelere,
Umutlarımsa hep sürgünlerde.
Ellerim başımda,dalgın gözlerle düşünürüm
Düşündükçe bu aşk imkansızlık mı derim,
Hani yoksa imkansızlıkta,
Bir sevdanın alevlenmesi mi derim,
Yoksa derim ki,
Gerçekten aşk kavuşmamak mı,
Sevgiliye şiirler yazmak mı derim.
Boş avuntularda geçer gider zamanım,
Hep düşlerde kavuşmak,
Düşlerde engelleri aşmak,
Bu hayat ne zormuş derim.
Her yeni günde,
Yine aşermelerde olur umutlarım,
Umuda umut kattıklarım,
Sesim kısılır,
Kaşlarım çatılır,
Dökülür avuçlarıma gözyaşlarım.
Nehirlerimde sırıl sıklam olurum,
Bir titreme tutar yüreğimi,
İmkansızlıkta yaşamak ben buna derim.
Bazen rüyalarımda;
Başkasıyla el ele görmek,
Bazende kadere isyan etmek
Kıskanmak onu ölesiye kıskanmak,
Kendi gözlerime bile küsmek,
Ve hümanistçe sevmek
Aşkların en güzeli ben işte buna derim.