Hülyalar doldurur boş kalan notada duyam ...

Bulamazsın şafakta yıldızını
Güneşin sökmüştür doğmuştur aklına
Renkleri harman edersinde
Yıldıramazsın karayı hepsi bir olduğunda
Kumaş yetmez olur çıplaklığını örtmeye
Ruhun engin
Atlasa terzi yok
Bir iki satır duandan başka
Isıtamaz seni yalın kalmış düşüncen bile
Sen saklısındır senden ötede
Kolu kanadı kırık kuş uçamaz
Gerçek budur öyle görürüz ya
Göremediklerimiz sahanlıkta
Duvarlarda
Duvarsız derinlerde
Ne fark eder?
Gidiştir bu öyle ya
Gidişin dönüşü bir başka bahara
Kanun taksim eder hülyayı
Hülyalar doldurur boş kalan notada duyamadıklarımızı
Sese açız
Görmeye açız
Görülmeyene duyulan ihtiyacımız
Değil alem ölçüsünde
El neki
Göz neki
Azalar hükümsüz olmuş hesap vaktinde…