Hülyadan Uyandıracak Sabah

"Dirilmek için ölünüz"
Ne güzel demiş Hazret...
Uyanmak için uyumak gerek önce.
Uyumak için temizlenmek,
Arınmak gerek pisliklerden...
Uzanmak gerek sonra tahta divana.
Soğuk olur divan, yalnız olunca!!!
Üstünü örtecek birileri olmalı yanında.
Çarşafa dolayacak...
Tutmaz adamı uyku hemen
Ruhunu okşayacak ses de lazım...
Gelecek yanına billur sesli bülbüller
Ötecek uyuyana kadar, yanı başında...
Daldın artık hülyalara belli,
Gidecek yanından uykuya koyanlar
Birer birer...
Derin uykundan uyanma diye...
Düş göreceksin birazdan,
Biliyorum...
Zaten bu uykuya dalanlar hep görür...
İki kuş gelecek karşına;
Kanatları ışık saçan...
Biri göğsünden altın kaplamalı bir kitap çıkaracak.
Kitap ki içine alemi sığdıran..
Cevap arayanı, eli boş göndermeyen...
Soracak kuşlar:
-Okudun mu?
Dilin tutulacak...
Titreyeceksin korkudan...
Kuşlar yine soracak:
-İçine deryaları alan kitabı okudun mu?
Konuşacak, her bir parçan senden habersiz,
Susturamayacaksın, istesen de...
Cevap vereceksin, mecbursun!!!
İki kapının önüne uçuracaklar sonra
-Gir
Şaşıracak, soracaksın çaresizce:
-Hangisine?
Gir diyecek kuşlar yine, kitapta anlatılan kapıya!
Daralacak, terleyecek
Çaresizce bakacaksın etrafına
Biri vardır umuduyla...
Ama nafile!!!
Yalnızsın,
Yalnız olacaksın!!!
Alacak kitabı kuşlar:
-Gir artık,
Sevgiliye açılan kapıya...
Gireceksin çaresiz...
Bekleyeceksin yine,
Hülyadan uyandıracak sabahı...