Hülya Öztürk Şiirleri - Şair Hülya Öztürk

Bu yalnızlığın ikili melodisi,
Belki sevmenin son hecesi,
Düşüncenin uyutmayan gecesi,
İçimdeki ötekinin sesi...

Şarkılar unutturmuyor geçmişi,

BİN YILLIK YENİLGİLERİN KALICI ZAFERLERİNDE

Ne sendim ne de ben,
Ne saklandım ne de aynalandım.
Her zorlu açmazları düşlerimle yamaladım,
Yalnızlık kokan tüm bitişleri eylemlerimle sarmaladım...

Bestelenmemiş şarkılarda,
Aklına geldiğim her anda,
Ağlayan yağmurlarda,
Beni düşlerinde sakla...

Yaşanmamış masallarda,

Gidiyorum işte artık izlerim yok
Karanlığın yutucu korkutuculuğunda.
Kaçıyorum bulma beni hislerim yok
Bir yitişin küfleşen yanılsamalarında.

Hatırlatacağım demiştim sana,

Doladım saçlarımı mehtaba,
Hadi yüreğimi yüreğinle parçala,
Gizli bir yeminim vardı aşka,
Buz oldu ellerim ihanet sokağında...

Ay tutulmuş diye gözlerim inan,

Sarı,turuncu,kahverengi ve beyaz,
Saklandım kimse beni bulamaz.
Mavi,kırmızı,yeşil ve turkuaz,
Kendini yakala tarihini yaz...

Cümlelerim kendimce,

Yine sardunyalandı baharlar,
Söylenmedi son şarkılar,
Yürüyemediğim o eski yollar,
Bana kendimi sorarlar...

Neydi nedendi bir anlamı yok,

Gözlerimi başka gözlerden görebilseydim,
Aşka bakıyor zannederdim...
Sevgiyi bulmuş gibi.
O gözleri bir anlayabilseydim,
sevda yağmurlarından uzak yalnızlığını...

Bulutlar ağlayınca sen beni hatırla,
Bak şu düşen yağmur damlalarına,
Her biri saklar bambaşka bir hatıra,
Ayrıldık diye üzülme, sakın ağlama...

Bir gizem var düşen damlalarda,

İçli bir aşk şarkısını anlatırım yine
Seven kalplerde yaşanır matem dolu aşk,
Ağlatır dinleyeni küstürü hayatına
Sevmekten korkar insan bu şarkıyı duyunca...