Hulusi Boz Şiirleri - Şair Hulusi Boz

İçimde tutuşan
O büyük yangın;
Beni küle dönüştürdü
Dostlarım sele...

Selamım söyleyin

a-n-a-
Yan yana gelerek
Oluştu ana;
Verdi beni bana,
Ana
Döndüm ona,

Her bayram kapını ilk ben çalardım.
Gene bir bayram günü kapında ben vardım.
Kapıyı çaldım,saklanıp seni seyre daldım.
Çekilince pas tutmuş sürgü;
Kalbim duracak sandım.
Yorgun vücudun kapıda beliriverdi.

1
Muhalif rüzgârda
Yelken açtın hep.
Teknen su alırken;
Allah'ı andın.
Başından bu bela

Hep var oldum yüreğinde
Taşa deydiğinde ayağım,
Acısı ta yüreğinde.
Hep var oldum yüreğinde.

Adım,adım çıkarken

Kainata nokta,nokta
Aynı boya hakimdir;
................................
..............................

Allah Azze veCelle

Bir şurup ki;
Safi zehirden,
Azrail'in elinde
Herkes içecek,
Sırası geldiğinde.
İçenler yeni bir

Şer kapısını durmadan açan,
İçimde sanki gizli bir el var.
Kilit üstüne kilit vursam da
Açmaya mutlaka bulur anahtar.

Zifirden bir surat beni bekliyor;

Bir kum tanesi oldum,
Akan suda duruldum.
Başımı taştan,taşa
Vurarak sana geldim.
Ayakların dibinde
Bekleyen bir neferim;

Dosdoğru yoluma yamanan yollar
Her kapısında o beni bekler.
Çelme takıp da düşdüğüm yerden;
Beni kaldırmayıp,günaha çeker.

Dünyayı önüme serdikçe serer