çıkmayan avazımla bir olup yokluğunu örtündüm bu gece üstüme
hafızama kazıdığım gülüşünden arta kalanları serptim bir bir
odamın tıklım tıklım sensizlik dolu köşelerine
bir gidişine yandım bir de sevmeyişine
acının alnından öpüp odamın soğuk duvarlarına astım hüznümü
oysa ölene dek yalnız sende nadasa bırakacaktım şu hazin gönlümü
şimdi gelmediğin her güne bir çentik atıyorum avuç içi kadar canıma
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
