Hücremiz Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bu geniş ve büyük ev hapishanemiz,
İki kişiye fazla, odaları hücrelerimiz,
Çocuklarla otururken, normal gelirdi,
Anladık ki bize göre büyükmüş evimiz.

Beni camide eşimi de, AVM de ararlar.
Kapımızı kızlarımız veya torunlar çalar.
Bazen ise bayramlarda ve seyranlarda
Komşularımız, hal hatırımızı sorarlar.

Zamanla ne sohbet, ne muhabbet kaldı,
Yerini kıskançlık, hasetlik, menfaat aldı.
Refah düzeyi arttı, lüksler ihtiyaç oldu,
Oysa komşu komşunun külüne muhtaçtı.
2025