Gözlerin bir idam fermanıydı,
İmzasız...
Ben,
Celladıma âşık bir mahkûm...
Gittiğin gece,
F tipi bir yalnızlık kaldı avuçlarımda,
Her duvar yazısında sen,
Her parmak izinde ben...
Ve bir yangın ki söndüremedik,
Kavruk bir aşkın küllerinde...
Kalbim,
Bir cezaevi müdürünün çekmecesinde kayıtlı,
"Kayıp eşya" diye geçiyor dosyada...
Aşk dediğin,
Yarım kalmış
Bir firar planıydı aslında...
Gözyaşlarımı içtim sonra bir şehrin sokaklarında,
Ama zehirlendim...
Turgut,
"İkimiz birden sevinebiliriz ölüme" demişti ya,
Yalan!
Ölüm bile paylaşılamıyordu seninle...
Şimdi,
Ayakkabıların gittiği her yerde bir kelepçe izi,
Bir "Nâzım" şiiri gibi,
Ağır hasarlı...
Ayrılık dedin ya hani,
İşte;
Bir infaz koridorundayım şimdi,
Son sözüm ...
'Kusura bakma ama'
Yine senin adın..
Kayıt Tarihi : 18.4.2025 20:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!