Annem bana hep
"Sabah ezanında kalk, camını çerçeveni aç. Rızkın dağıtıldığı vakitler bunlar. Kaçırma ! " der.
Yıllardır uymaya çalıştım bu öğüde.
Ve rızıklandım seninle.
Sen geldin gönül hanemin penceresinden kuş misali dağıtılan rızık vaktinde.
Hoşça geldin, hoşça duruyorsun içimde.
Hangi sevabımın karşılığıydın kimbilir?
Öyle içime sindin, öyle benimsedin ki beni
Birbirimize ayna değil aynı olduk seninle.
Gözlerinde onlarca umut kapısını gördüm.
Kirpiklerinde asılı duran öfkeyi durdurdum.
Gülüşlerinde çocuk sevinçleri yaşattın bana.
Sen bir Gül'dün, ben dalına konan bülbülüm.
Yüreğinde kendi yüreğimi gördüğüm.
Her şeyin olmak ne güzel oturdu üzerine.
Her şeyim olmak bana sunulmuş en güzel hediye.
Sen ne müstesna rızıksın öyle.
Hoşgeldin yar
Hoşgeldin ömrüme...
Mevlüde Kara
15.11.2025
Kayıt Tarihi : 18.11.2025 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi kendi içindedir




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!