Yirmi ikince gün, Eylül ayında,
Hazan mevsiminde, açan bir gülsün.
Aydınlandı dünya, senin sayende,
İkibin sekize, damlayan balsın.
Sen geldin, güz günü, bahara geçti,
Seninle gönlümüz, çiçekler açtı,
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta