Gözlerin gibi ıssız ve karanlık işte benim aşkımda,
Kimse yok içinde senden başka inan.
Korkuyorum aydınlığa hiç kavuşamıcağım diye,
Korkuyorum bunca insan içinde yanlız olmaktan.
Bi gelsen, güneşim, ışığım olsan,
Günüm olsan gecemi ardında bırakan.
Cenneti var etsen şu küçücük dünyamda,
Aşkıma aşk katsan, sıcağıma sıcak.
Üşümesem artık yatağımda,
Tenin tenime değse, içimi ısıtsa yavaşça.
Nefes alıp verişini dinlesem,
Sonra uykum kaçsa ve sabahlara kadar seni izlesem.
Uyanmasam bu toz bulutu rüyadan, tanrım n'olur uyanmasam,
Benim değilsin diye bu cana kıymasam.
Ama bi yararı yok, hissediyorum,
Menzile yanaştı artık can ve gitmem gerek.
Hoşçakal sevgili, hoşçakal sevdam, hoşçakal...
Kayıt Tarihi : 11.4.2010 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!