Hoşçakal Diyemedim Şiiri - Çağdaş Ca

NORMAL ANLATIM

Harflerin dahi birbirine küstüğü, kelimelerin boğazımda düğümlendiği o saatlerdeyim yine. Sana dair ne varsa sakladığım, ama senin asla bilmediğin o tozlu sandığı aralıyorum göğsümün sol yanında bugün .
Bu sadece bir şiir değil.Bu bitmeyen bir gecenin, doğmayan sabahına yazılmış uzun bir ağıttır.

​ŞİİRE BAŞLANGIÇ

​Yine akşam indi bu kimsesiz şehrin omuzlarına.
Sokak lambaları yorgun, kaldırımlar ıslak.
Bir yağmur başlıyor inceden, senin gidişin gibi sessiz.
Ama her damlası bir çekiç darbesi, anılarımın camına vuran.
Sen yoksun ve bu yokluk, var olan her şeyden daha ağır.
Daha kalabalık, daha gürültülü bir yalnızlık bu.

​Hatırlar mısın, gözlerinde başlardı benim mevsimlerim.
Bahar oraya saklanır, güneş oradan doğardı.
Şimdi hangi iklimde üşüyorsun, kimin göğsünde yıldızsın bilmiyorum .
Ben burada, bıraktığın o son bakışın ayazında üşüyor ve titriyorum...
Zaman diyorum, ilaçtır derler, yalandır sevgilim
Zaman sadece alışmayı öğretir unutmayı değil.

Her geçen gün, yokluğunun üzerini örten ince bir toz tabakası.
Üflesem dağılacak, dokunsam kanayacak...
​Evin her köşesinde hayalin dolaşıyor.Koltukta oturuşun, kahve içerken uzun uzun gözlerime dalışın...
Bazen bir şarkı çalıyor radyoda, bizim şarkımız.
Dünya duruyor sanki, nefesim kesiliyor.
Adını fısıldasam duvarlara, yankısı döner mi bana diye
Gökyüzüne merdiven dayamak gibi imkansız,
Denizin ortasında susuz kalmak gibi çaresiz sensizlik..

Biz seninle, aynı hikayenin farklı sayfalarında kaybolduk.
Ben seni okurken ezberledim, sen beni okurken yoruldun.
Ve şimdi, kapanmış bir kitabın arasında kuruyan iki gül yaprağıyız.
​Seni sevmek, dikenli tellere sarılmak gibiydi.
Kanattıkça daha sıkı sarıldım, acıttıkça daha çok sevdim....

​Şimdi elimde kalan, birkaç solgun fotoğraf ve tonlarca keşke.
Keşke o son sözü söylemeseydim. keşke o kapıyı vurup gitmeseydin.
Keşke zamanı geriye alabilseydim
Sadece seninle sustuğumuz o anlara dönebilmek için.

​Bu şiir bitmez sevgilim.
Benim sana olan hasretim bitmedikçe.
Bu mısralar uzar gider, geceler gündüze dönmedikçe.
Sen gittiğin yerde mutlu ol, ben burada senin yokluğunla da yaşarım.
Çünkü ben seni, kavuşmanın mümkün olmadığı bir yerde,ayrılığın hüküm sürdüğü o sonsuz hüzünde sevdim.
Hoşçakal diyemiyorum, çünkü içimde bir yerde
hala merhaba demeni bekleyen bir enkaz var....
içimde bir yerde
hala merhaba demeni bekleyen bir enkaz var...