Hoşçakal anne... Şiiri - Ömer Töme

Mamak her gün zillet anne...
Çığlıksızım zannet anne...
Duaların kalkan zulme...
Senin tenin cennet anne...

Anne bu son gecem mamakta,
Bu sana yazdığım mektuplara koyduğum,
Son nokta...
Birazdan çingene cellatlar gelip,
İnançlarımı asacaklar...
Canımla ödeyeceğim,
Bir dönemin hesabını kesecekler...

Gidişime üzülme,
Sakın gözyaşı dökme anne...
Yüreğinde sevgin daim,
Kin tohumu ekme anne...

Anne huzurluyum...
Şek ve şüphe duymadığım yemine,
İhanetim olmadı anne...
Son nefesimde bile,
Kahpe Kenanlara inat,
Haykırıyorum nursuz suratlara...
And olsun,
Allaha,Bayrağa,Vatana,
Silaha ve Kurana yemin olsun...
Şehitlerim, gazilerim emin olsun...

Rüyalarım kabus gibi...
Yavukluma arzet anne...
Yaşamadım mahsus gibi...
Hiç olmadım farzet anne...

Anne nişanlıma ilet,
Dilediğine varsın...
Ben razıyım ondan,
Helal ettim varsa hakkım...
Babamın ağlamasına dayanamam,
O dağ yürekli adam yıkılırsa,
Mutlu ölümümün bozulur tılsımı...
Tesbihimi,tabakamı,
Ağızlığımı ve parkamı,
Ona miras bıraktım...
Görebilseydim son bir kez,
Tütün saracaktım...
Helallik alacaktım...

Anne ben,
Kutlu savaşların,yenilmez savaşçısı,
Mübarek davamın,dik duruşlu yolbaşçısı...
Sevdamın menziline gidiyorum,
Sana ise irem kokulu diyarlardan,
Bir tebessüm gönderiyorum...
Son bir kez beni koynuna al anne,
Hoşçakal anne...Hoşçakal anne...
İnna lillahi ve inna ileyhi raciun...

ÖMER TÖME/KAYSERİ