Hoşçakal Şiiri - Suat Oktay

..oysa kalemi yoruldu yazarın yazmaktan,
karşılıksız, bayatlamış sevdalardan...
Beyatlı’nın meçhule giden gemisi kalkar şu limandan
“hoşçakal” bile demeden...
duyulmaz belki de,
dalgaların rüzgarla dans ettiği sırada,
“hoşçakal...” diyenlerin söyledikleri...
oyun sanır birileri,
evcilik gibi;
veya yakan top...
anlayamazlar tükense de mürekkebi,
kalemin ne kadar yaktığını...
kalem yazar yine de son tümceyi;
“hoşaçakal” diye,
büyük harflerle haykırır;
“HOŞÇAKAL”,
bakan körler görsün,
duyan sağırlar işitsin diye...
“HOŞÇAKAL...”

30 ocak 2006 / Bursa