Hoşçakal Şiiri - Fatih Buğra Yıldırım

Böyle soğuk keskin,nefes benzeri içime çöktü,
çiçeğin bahara patlaması kadar ani,farkedilmez.
Ve önemsiz,ölümse son,ip-bıçak ayrımı kadar
Yelkovan hep hoşgeldine yürüdü kör-topal
isyana alışık,başkaldıracak kadar korkak!
zaman ve sevdam işgal altında,dayanamam
hoşçakal..

bekleme,tarih eskitir sancılarını,
cesedi ateşe verilmiş sevda ve külleri kalır yüzünde,
kavrulur yetim bırakılmış yanım sana ve aşka dair.
Sızlar bu geç kalınmış ölüm sesleri,giderken.
Savrulur atılırmış dersin gün gelip bu sevda bile!
Yaşanılması unutulmuş düşler bıraktığın
Hoşçakal..