Yine kâğıt ve kalemle senden dertleştiğimiz bir geceden yazıyorum
bugün ne oldu biliyor musun?
ilk defa sana yuva yaptığım kalbimden koptuğunu hissettim.
İlk defa sensizliğin acısını kabul edip seni sevmekten vazgeçtim.
keşke her şeyin güzel olacağına dair içimde biraz umut bıraksaydın.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
"ama sen bir nedene bile ihtiyaç duymadan canımı defalarca yakmayı seçtin"
"Yani anlayacağın seni kuşlar gibi özgürlüğe terkettim"
Uzun zamandı böylesine içten, samimi ve derin izler taşıyan bir şiir okumamıştım.
Tebrikler.
Çok teşekkür ediyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta