Hoşçakal Şiiri - Ümit Samimi

Öylesine içten söylemiştim ki
Seni sevdiğimi
İnanamamıştın,
Zaten inanılmazdı da ve yine söyleyememiştim
Ne kadar sevdiğimi

Demiştim Verem kalbin şifası bir başkasında değil kendi içindedir Çünkü o bir başkası değil
Senin içindedir..

‘SON’un bana yakınlığı
Senin uzaklığında olacaktır da demiştim

Birisiyle gittiğini söylediler
Gidemezsin ki Yüreğimden öte hiç bir yere

Ama söyleyeyim
Vardığın verimli topraklar çöle dönüşür, ahımla

Uçsuz bucaksız sular, kurur sana olan susuzluğumla

Aydınlık diyarlar, kararır boğulduğum karanlık bakışımla ve sen yine bana kalırsın
Benim ömrümü verdiğim bahtımla

Ağladığını söylediler,
Göz yaşlarını silmediğini…
Kuruyan bir damla; geçmiştekileri siler
Silme beni, bakışlarında kalayım
Gerekirse gözlerinde kuruyayım

Bana hoşçakal dediğini de söylediler
Beni hoş hatırla,
Ben senin hatırladığın gibi kalırım…