Hoşçakal Şiiri - Kadir Yılmaz

Aynı şehirde son saatlerimin havasını soluyorum seninle.
Dokunamadan... gözlerine bakmadan hissediyorum seni.
Görmeden hayaline senaryolar yazıp,
Sanki ben kadar seviyormuşsun gibi
kendi yalanlarıma bile bile inanıyorum...

Gitmek koymuyor be sevgili.
Doya doya sevemedim ya seni!
Ben sevdim de hani sen mahrum ettin ya,
Ben açtım sana sen doyurmadın ya beni!
İşte bu koyuyor sevgili...

En berbat gecemin sabahında gelmiştim sana hatırlasana.
Annemden önce koşmuştum sana,
Sarılıp ağlayacaktım!
Derdimi anlatacaktım da dinlememiştin ya beni,
Gitmek değil,işte bu koyuyor sevgili...

Hatırlasana aylarca duyurmamıştın sesini
Tek bi cümlene hasret bırakmıştın da!
Ben yine sevmiştim ya seni!
Gitmek değil,işte bu acıtıyor sevgili...

Uzaktan izlerken seni önümden geçmiştin
Dur diyememiştim ya sana...
Bak şimdi gidiyorum Bi 'Hoşçakal' demeyi çok görüyorsun ya bana!
Gitmek değil,bunu duyamamak koyuyor be sevgili...