hoşgeldin vefalı yalnızlık*
siyah badanalı odamdayım
ağlıyorum pencerenin önünde
dışarıda şiddetli bir yağmur
çıkmak istemiyorum odamdan
masamda gönlümü aydınlatan
mum,kalmış hazin akşamdan
aydınlık yüreğim,yeryüzü karanlık
hoşgeldin vefalı yalnızlık
bir parça kağıt ve bir kalem
uyur sessizce yanıbaşımda
kadîm dostum yalnızlık
şimdi bir de sen varsın
ey uykularımı serdiğim yatak
bence sen bizi taşıyamazsın
yüküme yük eklendi artık
hoşgeldin vefalı yalnızlık
*gidişin bitirdi,ömrüm yok yarınlık
sevgilim sensin,sensin yalnızlık
Kayıt Tarihi : 31.12.2007 21:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!