Yıllarca öyle çok alışmıştım ki:
Hiç Kimsenin gelmemesine,
Gelir gibi yapıp yoldan geri dönenlere,
Kendimle bir olup yola devam etmeye.
Omzumdaki yükü tek başıma taşımaya
Hiç beklemiyordum yıllardır kimseyi,
Ama bir gün aniden sen geldin hayatıma
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
