Dev bir hortumun göbeğindeyim şu an.
Yerinden sökülmüş onca nesne
Onca toz toprak gözümde,dönüp dururum
ortası,
boşluk,
ben ve hortum.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
hortum...sanırım en sarsıcı benzetme...
ve sarsıntının ardından ruhun yaralarını/ilacını ve onarma evresi...
hayatın bir yüzü...
tebrikler şairimize:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta