Hong Kong'da bir Dilek Ağacı

Hong Kong'da bir Dilek Ağacı

Hong Kong’un rüzgârı hafifçe dokunuyor yapraklara,
Bir dilek asılı, kırmızı bir kurdeleyle—
Elif & Ateş yazıyor altında,
İki kalbin sessizce fısıldadığı bir umut.

Belki “hiç ayrılmayalım” dediler,
Belki “her sabah birbirimize uyanalım.”
Ağaç susuyor ama dilek konuşuyor,
Zamanın içinden geçmiş
Bir ömürlük dua gibi...

Gecenin ışıkları şehri sararken,
O dilek hâlâ orada—
Ne solmuş, ne unutulmuş.
Çünkü bazı dilekler
Bir ağaca değil,
Bir kalbe asılır,
Ülkenden kilometrelerce ötede...