Hocam(!) Şiiri - Turhan Yeşilçiçek

Müsteşrik denilen kafir züppeye
Uyup da dinime saldırma hocam
Bilip bilmediğin her meseleye
O narin burnunu daldırma hocam

Her kötü şeye insanlık dedin
Horoza kediye kurbanlık dedin
Din-i Mübin’e ruhbanlık dedin
Bırak bu işleri uydurma, hocam

Namazı bitirdin, sildin orucu
İbadet etmeyi buldun yorucu
Ukba’da değince ateşin ucu
Öteni berini kaydırma hocam

Cariye belledin cümle avradı
Pek çetin olurmuş cahil inadı
Saçma fikrin pek itibar bulmadı
Kendini aleme güldürme hocam

Sana kötü söze elvermez hayam
Tipine maşallah, Ettevru Siyam
Abdestsiz, Kur’an’sız eylersin kıyam
Yazıktır milleti kandırma hocam

Cami duvarına pislerken hani
Düşünemedin mi ahir zamanı
Yalaka olduğun onca insanı
Çağır, kurtarırlar aldırma hocam

Dinden, imandan eyledin avdet
Otel odasında skandal, rezalet
Azdın mı be adam, az daha sabret
Bu yaşta ayıptır kudurma hocam

Bu millet sana vermemiş değer
“Sosyal analiz”miş meramın meğer
Pornofsör der miydik bilseydik eğer
Cehlimizi ele bildirme hocam

Boş konuşup fetva verdin pervasız
İlimsiz, irfansız, sözün hayasız
Vallahi gidersin, dinsiz imansız
Şerrin peşinde koşturma hocam

Nerden ilim aldın, nerde mektebin
Bağırıp saldırmak ilmin, edebin
En çirkin ses denir, sesi merkebin
Yanlış anlaşılır, bağırma hocam

Beyaz’a karayı çaldın bir kere
Müminin ahını aldın bir kere
Nar-ı cehenneme daldın bir kere
Beni de yanına çağırma hocam

Kul Nusreti versin söze nihayet
Ne ferasetin var ne de dirayet
Allah affedicidir, dile hidayet
Gel sen bu fırsatı kaçırma hocam